dwugarbny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [dvuˈɡarbnɨ], AS: [dvugarbny]
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) mający dwa garby (najczęściej o wielbłądzie)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dwugarbny dwugarbna dwugarbne dwugarbni dwugarbne dopełniacz dwugarbnego dwugarbnej dwugarbnego dwugarbnych celownik dwugarbnemu dwugarbnej dwugarbnemu dwugarbnym biernik dwugarbnego dwugarbny dwugarbną dwugarbne dwugarbnych dwugarbne narzędnik dwugarbnym dwugarbną dwugarbnym dwugarbnymi miejscownik dwugarbnym dwugarbnej dwugarbnym dwugarbnych wołacz dwugarbny dwugarbna dwugarbne dwugarbni dwugarbne nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Już otwierałem usta, chcąc go nazwać dwugarbnym wielbłądem, gdy raptem zastanowiła mnie jego wyciągnięta ręka[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wielbłąd dwugarbny • taśma dwugarbna • dwugarbna krzywka rozpieracza
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. dwu- + garb + -ny
- uwagi:
- zobacz też: baktrian
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) двухгорбы
- niemiecki: (1.1) zweihöckerig
- rosyjski: (1.1) двугорбый
- słowacki: (1.1) dvojhrbý
- ukraiński: (1.1) двогорбий
- źródła:
- ↑ Jerzy Szarecki, Ananas (wyd. 1928)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.