dwu- (język polski)
- wymowa:
- IPA: [dvu], AS: [dvu]
-
- znaczenia:
przedrostek
- (1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczających dwukrotne wystąpienie czegoś
- (1.2) pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczających całość składającą się z dwóch części
- odmiana:
- (1.1) nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Karawele były statkami dwu- lub trójmasztowymi.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dwumasztowiec • dwukrotny
- (1.2) dwudzielność • dwudzielny
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. podwajanie n, dwa n
- przym. podwójny, podwójny
- licz. dwa
- przysł. podwójnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od dwa
- uwagi:
- zobacz też: obu-
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) two-, bi-
- francuski: (1.1) bi-
- hiszpański: (1.1) bi-
- niemiecki: (1.1) Zwei-, zwei-
- rosyjski: (1.1) двух-
- wilamowski: (1.1) töppół-, töppu̇ł-, tȫpu̇ł-, döppu̇ł-, dȫpu̇ł-
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.