podwajanie (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zwiększanie czegoś dwukrotnie
(1.2) wzmaganie intensywności czegoś[1]
odmiana:
(1.1-2) blm,
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) duplikowanie, dublowanie
(1.2) wzmaganie
antonimy:
(1.1) niepodwajanie
hiperonimy:
(1.1) zwielokrotnianie, multiplikowanie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dwa n, podwojenie n, podwajalność ż, zdwajanie n, dwójka ż, dwója ż, dwójeczka ż, dwójnia ż, dwojenie n, podwójność ż, dwojakość ż, dwoistość ż, dwójniak m, dwojak m, dwojaczek m, dwójkowanie n, dwójarz m, dwójara ż, dwójkowicz m, dwójkowiczka ż, dwojaki nmos
czas. podwajać ndk., podwoić dk., zdwajać ndk., zdwoić dk., dwoić ndk., dwójkować ndk.
przym. podwójny, dwójkowy, dwojaki, dwoisty, drugi
przysł. podwójnie, dwójkowo, dwojako, dwoiście, w dwójnasób
licz. dwa, dwojaki
form. słow. dwu-, dwój-
tem. słow. drugo-
związki frazeologiczne:
etymologia:
rzecz. odczas. od podwajać
uwagi:
tłumaczenia:
  • hiszpański: (1.1) duplicación ż
  • nowogrecki: (1.1) διπλασιασμός m
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „podwoić — podwajać” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.