duet (język polski)
duet (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈduwɛt], AS: [duu̯et], zjawiska fonetyczne: epenteza ł
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) muz. zespół muzyczny złożony z dwóch osób
- (1.2) muz. utwór muzyczny przeznaczony dla dwóch instrumentów lub na dwa głosy
- (1.3) para tancerzy, łyżwiarzy itp. występujących przed publicznością[1]
- (1.4) w XVII–XVIII w.: ciepłe nakrycie głowy[2]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik duet duety dopełniacz duetu duetów celownik duetowi duetom biernik duet duety narzędnik duetem duetami miejscownik duecie duetach wołacz duecie duety - przykłady:
- (1.1) Na firmową imprezę szef zaprosił duet smyczkowy.
- (1.2) Ten duet na skrzypce i wiolonczelę jest niezły, ale już pisał pan lepsze kompozycje.
- składnia:
- (1.2) duet na B.
- kolokacje:
- (1.1) grać w duecie
- (1.2) komponować duet na fortepian / skrzypce / … (i wiolonczelę / …)
- synonimy:
- (1.1) para
- (1.3) para
- antonimy:
- (1.1) solo, solista
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. duecik m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- zdrobn. duo z wł. duetto[3][2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) duo; (1.2) duet
- duński: (1.1) duet w, duo w; (1.2) duet w, duo w
- hiszpański: (1.1) dúo m, dueto m; (1.2) dúo m
- niemiecki: (1.1) Duett n
- portugalski: dueto m
- szwedzki: (1.1) duo w; (1.2) duo w
- węgierski: kettős
- źródła:
duet (język angielski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.