duchak (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) daw. rel. zakonnik z Zakonu Ducha Świętego założonego w Montpellier około 1180 roku; zob. też Zakon Ducha Świętego w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik duchak duchacy dopełniacz duchaka duchaków celownik duchakowi duchakom biernik duchaka duchaków narzędnik duchakiem duchakami miejscownik duchaku duchakach wołacz duchaku duchacy depr. M. i W. lm: (te) duchaki[1] - przykłady:
- (1.1) W 1220 Iwo Odrowąż sprowadził duchaków do Polski do Prądnika pod Krakowem[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zakonnik, osoba konsekrowana
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. duch mzw
- przym. duchacki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. duch + -ak
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „duchak” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ z Wikipedii
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.