Iwo (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈivɔ], AS: [ivo]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) imię męskie; zob. też Iwo w Wikipedii
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) W. lp od: Iwa
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Iwo Iwonowie dopełniacz Iwona Iwonów celownik Iwonowi Iwonom biernik Iwona Iwonów narzędnik Iwonem Iwonami miejscownik Iwonie Iwonach wołacz Iwonie Iwonowie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Iwo • brat / kuzyn / wujek / dziadek Iwo • mężczyzna imieniem (o imieniu) Iwo • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Iwo • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Iwo • otrzymać / dostać / przybrać imię Iwo • dzień imienin / imieniny Iwona
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) spotyka się też formę „Iwon”[1]
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) Иво m
- czeski: (1.1) Ivo m
- łotewski: (1.1) Ivo m
- rosyjski: (1.1) Иво m, Ив m
- włoski: (1.1) Ivo m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.