Iwon (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) imię męskie
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) D. lm od: Iwona
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Iwon Iwonowie dopełniacz Iwona Iwonów celownik Iwonowi Iwonom biernik Iwona Iwonów narzędnik Iwonem Iwonami miejscownik Iwonie Iwonach wołacz Iwonie Iwonowie depr. M. i W. lm: (te) Iwony[1] - przykłady:
- (1.1) Nasz szef ma na drugie Iwon, niby po babce Iwonie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Iwon • brat / kuzyn / wujek / dziadek Iwon • mężczyzna imieniem (o imieniu) Iwon • święty / błogosławiony Iwon • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Iwon • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Iwon • otrzymać / dostać / przybrać imię Iwon • dzień imienin / imieniny Iwona • na Iwona (o dniu)
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- rosyjski: (1.1) Ивон m
- źródła:
- ↑
Hasło „Iwon” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.