diamagnetyczny (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) fiz. mający mniejszą przenikalność magnetyczną niż próżnia, słabo odpychany przez magnes
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Cząsteczka hemoglobiny związana z tlenem ma własności diamagnetyczne i nie wpływa na czasy relaksacji jąder wodoru wody[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) ciało diamagnetyczne • właściwości diamagnetyczne
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. diamagnetyk m, diamagnetyzm m
przysł. diamagnetycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wojciech Froncisz, Jak wykryć kłamstwo czy prawdomówność podglądając mózg, „Wszechświat”, 2007-01-01, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.