diadem (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈdʲjadɛ̃m], AS: [dʹi ̯adẽm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) złota lub srebrna opaska na głowę, zakładana przez królów, książęta i duchownych jako oznaka ich władzy[1]; zob. też diadem w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik diadem diademy dopełniacz diademu diademów celownik diademowi diademom biernik diadem diademy narzędnik diademem diademami miejscownik diademie diademach wołacz diademie diademy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. diademowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) diadem
- białoruski: (1.1) дыядэма ż
- bułgarski: (1.1) диадема ż
- czeski: (1.1) diadém
- fiński: (1.1) diadeemi
- francuski: (1.1) diadème
- hiszpański: (1.1) diadema
- łaciński: (1.1) diadema n/ż
- niderlandzki: (1.1) diadeem
- niemiecki: (1.1) Diadem
- portugalski: (1.1) diadema
- rosyjski: (1.1) диадема
- serbski: (1.1) дијадема
- słowacki: (1.1) diadém m
- staroegipski: (1.1)
(nfr-ḥꜣt) - ukraiński: (1.1) діадема
- węgierski: (1.1) fejék
- włoski: (1.1) diadema
- źródła:
diadem (język angielski)
diadem (1.1)
- wymowa:
- enPR: dī'ədem lub dī'ədəm, IPA: /ˈdaɪ.ə.dɛm/ lub /ˈdaɪ.ə.dəm/
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) diadem[1]
- odmiana:
- (1.1) lp diadem; lm diadems
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Tomasz Wyżyński, Nowy praktyczny słownik angielsko-polski i polsko-angielski, Świat Książki, 2004, ISBN 83-7391-054-9, s. 131.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.