daktyl (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˈdaktɨl], AS: [daktyl]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy
- (1.1) bot. kulin. spoż. cuk. owoc daktylowca
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) liter. w poezji antycznej: stopa wierszowa składająca się z sylaby długiej i dwóch krótkich; zob. też daktyl (metryka) w Wikipedii
- (2.2) metrol. jedn. miar. współczesna grecka miara długości, równa 1 cm
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik daktyl daktyle dopełniacz daktyla daktyli / daktylów[1] celownik daktylowi daktylom biernik daktyla / daktyl[1] daktyle narzędnik daktylem daktylami miejscownik daktylu daktylach wołacz daktylu daktyle - (2.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik daktyl daktyle dopełniacz daktyla daktyli / daktylów[1] celownik daktylowi daktylom biernik daktyla daktyle narzędnik daktylem daktylami miejscownik daktylu daktylach wołacz daktylu daktyle - przykłady:
- (1.1) Do keksu można dodać trochę suszonych daktyli.
- składnia:
- kolokacje:
- (2.1) daktyl odwrócony
- synonimy:
- antonimy:
- (2.1) antydaktyl, daktyl odwrócony
- hiperonimy:
- (2.1) stopa
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1) przym. daktylowy
- (2.1) przym. daktyliczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. dactylus[1]
- (2.1) gr. δάκτυλος (dáktylos – palec)[2]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Owoce
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) date
- azerski: (1.1) xurma
- baskijski: (1.1) datil
- białoruski: (1.1) фінік m; (2.1) дактыль m
- czeski: (1.1) datle ż
- duński: (1.1) daddel w
- esperanto: (1.1) daktilo; (2.1) daktilo
- francuski: (1.1) datte ż
- hebrajski: (1.1) תמר m (tamar)
- hiszpański: (1.1) dátil m
- interlingua: (1.1) dactylo, dattilo
- islandzki: (1.1) daðla ż
- japoński: (1.1) 棗椰子 (なつめやし, natsumeyashi)
- jidysz: (1.1) טייטל ż/m (tejtl)
- kataloński: (1.1) dàtil m
- łaciński: (1.1) dactylus m
- niderlandzki: (1.1) dadel m
- niemiecki: (1.1) Dattel ż
- norweski (bokmål): (1.1) daddel m
- nowogrecki: (1.1) χουρμάς m
- plautdietsch: (1.1) Dautel ż
- portugalski: (1.1) tâmara ż
- rosyjski: (1.1) финик m (finik)
- słowacki: (2.1) daktyl m
- suahili: (1.1) tende
- szwedzki: (1.1) dadel
- ukraiński: (1.1) фінік m
- węgierski: (1.1) datolya; (2.1) daktilus
- wilamowski: (1.1) daktyl m
- włoski: (1.1) dattero m
- źródła:
daktyl (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
daktyl (język wilamowski)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) daktyl
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Owoce
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.