фінік (język białoruski)
фінікі (1.1)
- transliteracja:
- fìnìk
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) kulin. daktyl[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) сушаныя фінікі → suszone daktyle
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. фінікавы
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „I daktyl” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 85.
фінік (język ukraiński)
фінік (1.1)
фініки (1.2)
- transliteracja:
- fìnìk
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) bot. Phoenix[1], daktylowiec
- (1.2) kulin. daktyl
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) фінікова пальма
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. фініковий
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.