corner (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) róg, naroże
- (1.2) kąt
- (1.3) sport. rzut rożny, korner
przymiotnik
- (2.1) narożny
czasownik przechodni
- (3.1) przen. zapędzić kogoś do rogu, postawić pod ścianą
- odmiana:
- (1) lp corner; lm corners
- przykłady:
- (1.2) I could see the faintest line of light at one corner, which showed the sun was up[1] → Ujrzałem najbledsze pasemko światła w kącie, co dowiodło, że słońce było już na niebie.
- (2.1) He could see her from the windows of his corner suite in the hotel. → On mógł widzieć ją z okien swego narożnego apartamentu w hotelu.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) corner weld • cornerstone • street corner
- (1.3) sport. corner kick
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- corner the market • around the corner • be backed into a corner
- etymologia:
- średnioang., st.franc. corne[2]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ J. Meade Falkner: Moonfleet, rozdział 4
- ↑ The Free Dictionary by Farlex.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.