faint (język angielski)
czasownik nieprzechodni
- (1.1) zemdleć
przymiotnik
rzeczownik
- (3.1) omdlenie
- odmiana:
- (1.1) faint, fainted, fainted, faints, fainting
- przykłady:
- (1.1) She fainted when she heard the bad news. → Zemdlała, usłyszawszy złe wieści.
- (2.1) She heard a faint cry. → Usłyszała słaby krzyk.
- (3.1) Suddenly he slumped on the ground in a faint. → Nagle osunął się w omdleniu na ziemię.
- (3.1) His on-stage faint surprised everyone. → Jego sceniczne omdlenie zadziwiło wszystkich.
- składnia:
- kolokacje:
- faint-hearted • fainthearted
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przysł. faintly
- rzecz. faintness, fainting
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.