consacrer (język francuski)
czasownik przechodni
- (1.1) rel. święcić, poświęcić, błogosławić, pobłogosławić[1]
- (1.2) rel. dokonywać konsekracji[1]
- (1.3) rel. wyświęcić, wyświęcać[1]
- (1.4) uświęcić, uświęcać[1]
- (1.5) zatwierdzać, zatwierdzić, przen. umocnić, umacniać[1]
- (1.6) poświęcać, poświęcić, oddawać, oddać[1]
czasownik zwrotny se consacrer
- (2.1) poświęcić się, poświęcać się[1]
- odmiana:
- (1.1-6) consacr|er, (avoir) consacré; koniugacja I
- (2.1) se consacr|er, (s'être) consacrém; koniugacja I
- przykłady:
- (1.6) Il faut rendre hommage aux religieuses et aux religieux qui consacrent leur vie à aider des Africains affrontant les maladies et les guerres. → Należy złożyć hołd zakonnicom i zakonnikom, którzy poświęcają swoje życie by pomagać Afrykanom zmagającym się z chorobami i wojnami.[2]
- (2.1) Il s'est consacré uniquement aux progrès des mathématiques. → Poświęcił się wyłącznie rozwojowi matematyki.
- składnia:
- (1.6) consacrer qqch à qqn → poświęcać coś komuś
- (2.1) consacrer à + czas. → poświęcać się czynności • consacrer à qqch → poświęcać się czemuś
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) benir
- (1.3) sacrer, oindre
- (1.4) sanctifier
- (1.5) confirmer, sanctionner
- (1.6) destiner, vouer
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. consacrant m
- przym. consacrant, consacré
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. consecrare
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 3 4 5 6 7 Jerzy Dobrzyński, Irena Kaczuba, Bogusława Frosztęga, Wielki słownik francusko-polski, t. 1, Wiedza Powszechna, Warszawa 2003, ISBN 83-214-1201-7, s. 324.
- ↑ Jean-Michel di Falco et Frédéric Beigbeder, Je crois moi non plus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.