confidenza (język włoski)

wymowa:

IPA: /konfiˈdɛnʦa/

podział przy przenoszeniu wyrazu: con•fi•den•za

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zaufanie (do kogoś, czegoś)

(1.2) poufałość, zażyłość

(1.3) obeznanie

(1.4) zwierzenie się, poufne wyznanie

(1.5) tajemnica, sekret

odmiana:

(1.1-5) lp confidenza; lm confidenze

przykłady:

(1.1) Ha confidenza in sé stesso. → Ma zaufanie do siebie samego.

(1.2) Lei è in confidenza con loro. → Ona jest z nimi w zażyłości.

(1.3) Lui non ha confidenza con il computer. → On nie ma obeznania z komputerem.

(1.5) Si sono scambiati delle confidenze sulla propria vita privata. → Wymienili się tajemnicami o swoim prywatnym życiu.

składnia:

kolokacje:

(1.3) prendere confidenza → obeznać się

(1.4) fare una confidenza a qualcuno → zwierzyć się komuś

(1.5) in confidenza → w tajemnicy

synonimy:

(1.1) fiducia

(1.2) amicizia, dimestichezza, familiarità, intimità

(1.3) dimestichezza, esperienza, familiarità, pratica, sicurezza

(1.4) confessione, rivelazione

(1.5) segreto

antonimy:

(1.2) estraneità

(1.3) imperizia, inesperienza

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. confidamento m, confidente m ż

czas. confidare, confidarsi

przym. confidente, confidenziale

przysł. confidentemente, confidenzialmente

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. confidentia < łac. confidens

uwagi:

źródła: