ciupa (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʨ̑upa], AS: [ćupa], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. więzienie[1]
- (1.2) pot. niewielkie pomieszczenie
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ciupa ciupy dopełniacz ciupy ciup celownik ciupie ciupom biernik ciupę ciupy narzędnik ciupą ciupami miejscownik ciupie ciupach wołacz ciupo ciupy - przykłady:
- (1.1) Ze wstydem zwierzyła się przyjaciółce, że jej mąż siedzi w ciupie.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) areszt, zakład karny, pot. kić, mamer, kibel, pierdel, pudło, koza, ul
- (1.2) klitka, dziupla
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ciupas m, cypek m, cipa ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: więzienie
- źródła:
- ↑ Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 58.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.