cielesny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʨ̑ɛˈlɛsnɨ], AS: [ćelesny], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) dotyczący ciała i cielesności
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik cielesny cielesna cielesne cieleśni cielesne dopełniacz cielesnego cielesnej cielesnego cielesnych celownik cielesnemu cielesnej cielesnemu cielesnym biernik cielesnego cielesny cielesną cielesne cielesnych cielesne narzędnik cielesnym cielesną cielesnym cielesnymi miejscownik cielesnym cielesnej cielesnym cielesnych wołacz cielesny cielesna cielesne cieleśni cielesne - przykłady:
- (1.1) Ale mu powiem: święty Pietruńku! zaklinam cię na ucho Malchusowe, nie czyńże mi wstrętu, boć to poganie tak mi popsowali szatki cielesne…[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kara cielesna • kontakt cielesny
- synonimy:
- (1.1) fizyczny
- antonimy:
- (1.1) duchowy, intelektualny
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ciało n, ciałko n, cielsko n, cielesność ż, ucieleśnienie n, cielesieństwo n
- czas. ucieleśniać ndk.
- przysł. cieleśnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *tělesьnъ[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) carnal, corporal, corporeal
- arabski: (1.1) بدني
- białoruski: (1.1) цялесны
- esperanto: (1.1) korpa
- francuski: (1.1) charnel, corporel
- hindi: (1.1) शारीरिक
- hiszpański: (1.1) corporal, corpóreo
- interlingua: (1.1) carnal, corporal, corporee
- niemiecki: (1.1) körperlich
- nowogrecki: (1.1) σωματικός
- sanskryt: (1.1) रूपिन्, शारीरिक
- tuvalu: (1.1) faka-te-foitino
- ukraiński: (1.1) тілесний
- węgierski: (1.1) testi
- źródła:
- ↑ H. Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, tom I
- ↑
Hasło „cielesny” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.