chmiel (język polski)
- wymowa:
- IPA: [xmʲjɛl], AS: [χmʹi ̯el], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j ,
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) bot. Humulus L.[1], rodzaj roślin pnących z rodziny konopiowatych; zob. też chmiel w Wikipedii
- (1.2) bot. pot. roślina z rodzaju chmieli (1.1)
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (2.1) reg. krak. piwo
- (2.2) tradycyjna pieśń weselna śpiewana przy oczepinach; zob. też Oj, chmielu w Wikipedii
czasownik, forma fleksyjna
- (3.1) 2. os. lp rozk. od: chmielić
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik chmiel chmiele dopełniacz chmielu chmieli celownik chmielowi chmielom biernik chmiel chmiele narzędnik chmielem chmielami miejscownik chmielu chmielach wołacz chmielu chmiele - (2.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik chmiel chmiele dopełniacz chmiela chmieli celownik chmielowi chmielom biernik chmiela chmiele narzędnik chmielem chmielami miejscownik chmielu chmielach wołacz chmielu chmiele - przykłady:
- (1.2) W Czechach o 20% spadła uprawa chmielu.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) chmiel żatecki • chmiel uprawny
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rodzaj
- (1.2) roślina
- (2.1) napój
- (2.2) pieśń
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) konopiowate
- meronimy:
- (1.1) chmiel zwyczajny, chmiel japoński
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. chmielarnia ż, chmielarz m, chmielarstwo n, chmielina ż, chmielnik m, Chmielowice nmos, Chmielnik m, Chmielno n, Chmielaki nmos, Chmiel m, chmielowy m, Chmielina ż, Chmielita ż, Chmielinek m, Chmieliska ż, Chmielisko n, Chmielinko n
- zdrobn. chmielik m
- czas. chmielić ndk., chmielować ndk., podchmielić dk.
- przym. chmielowy, chmielarski, podchmielony
- związki frazeologiczne:
- kręcić się jak chmiel po tyczce[2]
- etymologia:
- (1.1-2) prasł. *xъmelь
- uwagi:
- zob. też chmiel (ujednoznacznienie) w Wikipedii
- tłumaczenia:
- (2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: piwo
- angielski: (1.2) hop
- baskijski: (1.2) lupulu, otsaihen
- białoruski: (1.1) хмель m; (1.2) хмель m; (2.1) хмель m
- bułgarski: (1.2) хмел m
- czeski: (1.2) chmel m
- dolnołużycki: (1.2) chmjel m
- duński: (1.2) humle w
- esperanto: (1.2) lupolo
- fiński: (1.2) humala
- francuski: (1.2) houblon m
- górnołużycki: (1.2) chmjel m
- gruziński: (1.2) სვია
- hiszpański: (1.2) lúpulo m
- interlingua: (1.2) lupulo
- islandzki: (1.1) humall m
- kataloński: (1.2) llúpol m
- kazachski: (1.2) құлмақ
- łaciński: (1.1) Humulus m; (1.2) humulus m
- macedoński: (1.2) хмељ m
- niemiecki: (1.2) Hopfen m
- norweski (bokmål): (1.2) humle m
- norweski (nynorsk): (1.2) humle m
- nowogrecki: (1.2) λυκίσκος m
- portugalski: (1.1) lúpulo m
- rosyjski: (1.2) хмель m
- słowacki: (1.2) chmeľ m
- szwedzki: (1.2) humle w
- ukraiński: (1.2) хміль m
- węgierski: (1.2) komló
- wilamowski: (1.2) hopp m, hopps
- włoski: (1.2) luppolo m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.