córa (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʦ̑ura], AS: [cura]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) potomek płci żeńskiej (w stosunku do rodziców), córka
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik córa córy dopełniacz córy cór celownik córze córom biernik córę córy narzędnik córą córami miejscownik córze córach wołacz córo córy - przykłady:
- (1.1) Spojrzał z dumą na córę – w tej młodej kobiecie było tyle godności.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) przykładna córa • najstarsza córa
- synonimy:
- (1.1) córka, córeczka; st.pol. pot. dziewka[1]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cora ż, córka, córeczka, córunia, córuś, córusia, córcia, córeńka, córuchna, córuńcia, córczątko
- przym. córczyny
- związki frazeologiczne:
- córa Koryntu • córa syjońska; zobacz też: przysłowia o córce
- etymologia:
- st.pol. cy, D. lp cerze, B. lp cerz[1]
- uwagi:
- (1.1) nieco przestarzałe; słowo używane w języku staropolskim
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: córka
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.