córuś (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʦ̑uruɕ], AS: [curuś]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pieszcz. córka
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik córuś córusie dopełniacz córusi córusi celownik córusi córusiom biernik córuś córusie narzędnik córusią córusiami miejscownik córusi córusiach wołacz córuś[1] córusie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) córeczka, córunia, córusia, córcia, córeńka, córuchna, córuńcia
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cora ż, córa, córka, córeczka, córunia, córusia, córcia, córeńka, córuchna, córuńcia, córczątko
- przym. córczyny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- zdrobn. pol. córa + -uś
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: córka
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: córeczka
- źródła:
- ↑
Hasło „córuś” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.