buchta (język polski)
buchta (1.1)
buchty (1.4)
- wymowa:
- IPA: [ˈbuxta], AS: [buχta]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) żegl. zwinięta lina; zob. też buchta w Wikipedii
- (1.2) łow. miejsce rozgrzebane przez dziki poszukujące pożywienia; zob. też buchtowisko w Wikipedii
- (1.3) przest. mała zatoka
- (1.4) kulin. reg. (Kraków)[1] gw. (Górny Śląsk)[1] najczęściej nadziewana, słodka bułka drożdżowa, pieczona lub gotowana na parze; zob. też buchta w Wikipedii
- (1.5) gw. (Poznań) więzienie[2]
- (1.6) gw. (Poznań) przegroda dla świń[3]
- (1.7) gw. (Łódź) środ. piekarskie duża, poczwórna bułka[4]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) buchtowisko
- (1.6) bucht[3]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. buchtowisko
- czas. buchtować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) niderl. bocht[5]
- (1.2-3) niem. Bucht[6]
- (1.4) pol. buch[7] < niem. Bucht[6]
- uwagi:
- (1.4) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
- tłumaczenia:
- (1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: więzienie
- źródła:
- 1 2
Hasło „II buchta” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑
Hasło „buchta” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN. - 1 2 Władysław Migdał, Łukasz Migdał, Słownictwo gwarowe w hodowli zwierząt, „Wiadomości Zootechniczne”, r. XLVI, nr 3/2008, s. 54.
- ↑ Stefan Wyrębski, O potrzebie polszczenia słownictwa technicznego, „Poradnik Językowy” nr 1/1948, s. 16.
- ↑ Hasło „I buchta” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- 1 2 Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 39.
- ↑ Hasło „buch!” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927, s. 46.
buchta (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) placek drożdżowy
- (1.2) bryła
- (1.3) pot. szturchaniec, kuksaniec
- (1.4) pot. fajtłapa, safanduła, fujara, ciapa
- (1.5) pot. dziewczyna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik buchta buchty dopełniacz buchty buchet celownik buchtě buchtám biernik buchtu buchty wołacz buchto buchty miejscownik buchtě buchtách narzędnik buchtou buchtami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.