bezwładny (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) nieruchomy z powodu braku sił witalnych, ułomności lub uszkodzenia
- (1.2) przen. nie podejmujący aktywności z powodu braku realnej władzy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bezwładny bezwładna bezwładne bezwładni bezwładne dopełniacz bezwładnego bezwładnej bezwładnego bezwładnych celownik bezwładnemu bezwładnej bezwładnemu bezwładnym biernik bezwładnego bezwładny bezwładną bezwładne bezwładnych bezwładne narzędnik bezwładnym bezwładną bezwładnym bezwładnymi miejscownik bezwładnym bezwładnej bezwładnym bezwładnych wołacz bezwładny bezwładna bezwładne bezwładni bezwładne - przykłady:
- (1.1) Bezwładna noga zwisała po wypadku.
- (1.2) Jestem bezwładny w tej sytuacji i muszę się z tym pogodzić.
- (1.2) Brytyjski rząd był bezwładny wobec działań UE.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przysł. bezwładnie
- rzecz. bezwładność ż, władza ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- esperanto: (1.1) senforta
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.