ułomność (język polski)
- wymowa:
- IPA: [uˈwɔ̃mnɔɕʨ̑], AS: [uu̯õmność], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wada, negatywna cecha czegoś
- (1.2) kalectwo
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ułomność ułomności dopełniacz ułomności ułomności celownik ułomności ułomnościom biernik ułomność ułomności narzędnik ułomnością ułomnościami miejscownik ułomności ułomnościach wołacz ułomności ułomności - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) defekt, wada
- (1.2) kalectwo, inwalidztwo
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) niepełnosprawność
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ułam m, ułamek m, ułamkowość ż, ułom m, ułomek m, ułomnostka ż, ułamywanie n, ułamanie n, ułomny mos
- czas. ułamywać ndk., ułamać dk.
- przym. ułomny, ułamkowy
- przysł. ułomnie, ułamkowo, ułamkowie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) handicap, lameness
- arabski: (1.1) عيب m
- jidysz: (1.1) מום m
- łaciński: (1.2) debilitas ż
- niemiecki: (1.2) Gebrechen n
- nowogrecki: (1.1) ελάττωμα n; (1.2) ελάττωμα n
- rosyjski: (1.1) недостаток m; (1.2) увечье n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.