ελάττωμα (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [e.ˈla.to.ma]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) wada, usterka, defekt

(1.2) ułomność, przywara, zły nawyk

odmiana:

N49: lp D. ελαττώματος; lm ελαττώματα, D. ελαττωμάτων

przykłady:

(1.1) Το ψυγείο που αγόρασα έχει ελάττωμα και δε δουλεύει σωστά. → Lodówka, którą kupiłem/am, ma usterkę i nie działa prawidłowo.

(1.2) Ο άντρας της έχει ένα μεγάλο ελάττωμα, γιατί πίνει πολύ κρασί. → Jej mąż ma wielką przywarę, bo pije dużo wina.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) κουσούρι, μειονέκτημα

antonimy:

(1.2) προτέρημα

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ελαττώνω

przym. ελαττωματικός

rzecz. ελαττωματικότητα, ελάττωση

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. ελαττώνω

uwagi:

źródła: