bartnictwo (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) pszcz. chów pszczół w specjalnie przygotowanych drzewach mających barcie[1]; zob. też bartnictwo w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) zwykle w lp[1],
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bartnictwo bartnictwa dopełniacz bartnictwa bartnictw celownik bartnictwu bartnictwom biernik bartnictwo bartnictwa narzędnik bartnictwem bartnictwami miejscownik bartnictwie bartnictwach wołacz bartnictwo bartnictwa - przykłady:
- (1.1) Ludność zamieszkująca obecną Puszczę Kurpiowską otrzymała nazwę Kurpiów prawdopodobnie w XVII w. Głównym jej zajęciem było bartnictwo i myślistwo[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. barć ż, bartodziej mos, bartnik mos
- przym. bartny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. bartnik + -stwo
- uwagi:
- Niektóre słowniki podają brak liczby mnogiej[3].
- tłumaczenia:
- źródła:
- 1 2
Hasło „bartnictwo” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN. - ↑ Krystyna Malik, Raciborska Maria (red.), Przewodnik po Polsce, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Hasło „Bartnictwo” w: Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.