aliteracja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌalʲitɛˈraʦ̑ʲja], AS: [alʹiteracʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) jęz. powtórzenie jednej lub kilku głosek na początku lub w akcentowanych pozycjach kolejnych wyrazów tworzących zdanie lub wers; zob. też aliteracja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik aliteracja aliteracje dopełniacz aliteracji aliteracji / przest. aliteracyj[1] celownik aliteracji aliteracjom biernik aliterację aliteracje narzędnik aliteracją aliteracjami miejscownik aliteracji aliteracjach wołacz aliteracjo aliteracje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. allitération < ang. alliteration < łac. littera[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) alliteration
- baskijski: (1.1) aliterazio
- bułgarski: (1.1) алитерация ż
- esperanto: (1.1) aliteracio
- francuski: (1.1) allitération ż
- hiszpański: (1.1) aliteración ż
- interlingua: (1.1) alliteration
- litewski: (1.1) aliteracija ż
- rosyjski: (1.1) аллитерация ż
- słoweński: (1.1) aliteracija ż
- szwedzki: (1.1) allitteration w
- ukraiński: (1.1) алітерація ż
- włoski: (1.1) allitterazione ż
- źródła:
- ↑
Hasło „aliteracja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Hasło „aliteracja” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.