akredytować (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dwuaspektowy

(1.1) udzielać akredytacji
(1.2) daw. poręczać, potwierdzać[1]

czasownik zwrotny niedokonany lub dokonany akredytować się

(2.1) dokonywać akredytacji
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
(2.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Na wybory prezydenckie w Rosji akredytowano około 100 międzynarodowych obserwatorów[2].
(2.1) Poza tym żaden nasz dziennikarz nie akredytował się na ten mecz i nikogo tam nie wysyłaliśmy[3].
składnia:
(1.1) akredytować + B.
kolokacje:
(1.1) akredytować dyplomatę / przedstawiciela dyplomatycznego / ambasadora / obserwatora / dziennikarza / fotografa / uczelnię / szpital
synonimy:
(1.1) upełnomocniać, autoryzować, upoważniać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. akredytowany mos, akredytacja ż, akredytowanie n
przym. akredytacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. accréditer < franc. crédit < łac. creditum < łac. credo
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „akredytować” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. polish.ruvr.ru
  3. biznes.onet.pl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.