aforyzm (język polski)

wymowa:
IPA: [aˈfɔrɨsm̥], AS: [aforysm̦], zjawiska fonetyczne: wygł.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zwięzła, lapidarna, przeważnie jednozdaniowa wypowiedź, wyrażająca ogólną prawdę filozoficzną lub moralną, w sposób zaskakujący i błyskotliwy; zob. też aforyzm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Myśli, aforyzmy zaczerpnięte z wypowiedzi i listów św. Leopolda stawały się często powtarzanymi sentencjami[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) sentencja, złota myśl, maksyma
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) powiedzenie
hiponimy:
holonimy:
(1.1) aforystyka
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. aforystka ż, aforystyka ż, aforysta m, aforystyczność ż
przym. aforystyczny, aforyzmowy
przysł. aforystycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac.[3] < gr. ἀφορισμός[4]
uwagi:
zob. też aforyzm w Wikicytatach
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. glosojcapio.pl
  3. Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 370.
  4. Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński, Podręczny słownik terminów literackich, wyd. Open, Warszawa 1999, s. 10.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.