Süd (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [zyːt] ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski^[1]

(1.1) mar. książk. wiatr południowy

rzeczownik, bez rodzaju^[2]

(2.1) mar. meteorol. południe

temat słowotwórczy

(3.1) (w złożeniach) geogr. Południowy (jako bliższe określenie przy nazwach geograficznych itp.)

odmiana:

(1.1)^[3] (lm rzad.)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Süd	die Süde
dopełniacz	des Südes des Süds	der Süde
celownik	dem Süd	den Süden
biernik	den Süd	die Süd

(2.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Der warme Süd bläst durch das Feld. → Ciepły południowy wiatr dmuchał przez pole.

(2.1) Es wehte ein warmer Wind aus/von Süd. → Wiał ciepły wiatr z południa.

(2.1) Es kamen Menschen aus Nord und Süd. → Przybyli ludzie z północy i południa.

składnia:

(3.1) w złożeniach Süd + rzecz. (np. Südkorea, Südsee)

kolokacje:

synonimy:

(2.1) Süden m

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

skr. S

rzecz. Süden m

przym. südlich

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Ost • Süd • West • Nord

źródła: