Ost (język niemiecki)
- wymowa:
- lp IPA: [ɔst]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski[1]
rzeczownik, bez rodzaju[2]
- (2.1) geogr. wschód
temat słowotwórczy
- (3.1) (w złożeniach) geogr. Wschodni (jako bliższe określenie przy nazwach geograficznych itp.)
- odmiana:
- (1.1)[3] (lm rzad.)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Ost die Oste dopełniacz des Ostes
des Ostsder Oste celownik dem Ost den Osten biernik den Ost die Ost - (2.1) nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Der kühle Ost brachte Erleichterung. → Chłodny wschodni wiatr przyniósł ulgę.
- (2.1) Es wehte ein leichter Wind aus/von Ost. → Wiał lekki wiatr ze wschodu.
- (2.1) Es kamen Menschen aus Ost und West. → Przybyli ludzie ze wschodu i zachodu.
- składnia:
- (3.1) w złożeniach Ost + rzecz. (np. Ostdeutschland, Ostsee)
- kolokacje:
- synonimy:
- (2.1) Osten, skr. O
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Osten m
- przym. östlich
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Ost • Süd • West • Nord
- źródła:
- ↑
Hasło „Ost_Wind” w: Duden Onlinewörterbuch, Bibliographisches Institut., dostęp 22.10.2023 - ↑ Hasło „Ost_Richtung” w: Duden Onlinewörterbuch, Bibliographisches Institut., dostęp 22.10.2023
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.