Poleszuk (język polski)
Poleszucy (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) posp. czasem pogard. mieszkaniec Polesia[1][2]; zob. też Poleszucy w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Poleszuk Poleszucy[2] dopełniacz Poleszuka Poleszuków celownik Poleszukowi Poleszukom biernik Poleszuka Poleszuków narzędnik Poleszukiem Poleszukami miejscownik Poleszuku Poleszukach wołacz Poleszuku Poleszucy depr. M. i W. lm: (te) Poleszuki[2] - przykłady:
- (1.1) Pójdzie Poleszuk kupić kilogram soli. Zapłaci za nią 4 kg żyta, bo za pieniądze soli nie dostanie. Wie sprytny handlarz, że żyto, przyniesione w sierpniu, odkupi Poleszuk w grudniu na chleb za cenę trzykrotnie wyższą[3].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) Polesianin
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Polesie n
- forma żeńska Poleszuczka ż
- przym. poleski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Polesie
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) палешу́к m
- ukraiński: (1.1) поліщу́к m
- źródła:
- ↑ Hasła Podlasie, Podlasze, Polesie w: Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, t. IV, Lwów 1858, s. 222.
- 1 2 3
Hasło „Poleszuk” w: Słownik języka polskiego, red. Aleksander Zdanowicz i in., M. Orgelbrand, Wilno 1861, s. 1109. - ↑ Akademickie obozy społeczne: Młynek, Polesie - obóz letni zorganizowany w 1937 r. przez Koło Młodych Towarzystwa Rozwoju Ziem Wschodnich, Tarakańce, Wileńszczyzna, nakładem Koła Młodych T-wa Rozwoju Ziem Wschodnich, nr 3, Warszawa, 1938
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.