Narcyz (język polski)

Narcyz (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈnarʦ̑ɨs], AS: [narcys], zjawiska fonetyczne: wygł.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) mit. gr. piękny młodzieniec ukarany miłością do własnego odbicia; zob. też Narcyz (mitologia) w Wikipedii
(1.2) imię męskie; zob. też Narcyz (imię) w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm[1],
(1.2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) pan Narcyz • brat / kuzyn / wujek / dziadek Narcyz • mężczyzna imieniem (o imieniu) Narcyz święty / błogosławiony Narcyz mieć na imię / nosić imię / używać imienia Narcyz • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Narcyz • otrzymać / dostać / przybrać imię Narcyz • dzień imienin / imieniny Narcyza na Narcyza (o dniu)
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. narcyz mos/mrz, narcyzm mrz
forma żeńska Narcyza ż
przym. narcyzowy, narcyzowaty, narcystyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr.
uwagi:
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
zob. też Narcyz (ujednoznacznienie) w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „narcyz” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.