narcyz (język polski)

narcyzy (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈnarʦ̑ɨs], AS: [narcys], zjawiska fonetyczne: wygł.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. Narcissus L.^[1], rodzaj roślin z rodziny amarylkowatych; zob. też narcyz w Wikipedii

(1.2) bot. roślina z rodzaju narcyz (1.1)

(1.3) pot. kwiat narcyza (1.2)

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) książk. mężczyzna zakochany w samym sobie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gw. (Zaolzie) narcyzel

(1.2) gw. (Zaolzie) narcyzel

(1.3) gw. (Zaolzie) narcyzel

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) roślina

(1.3) kwiat

(2.1) egocentryk

hiponimy:

(1.2) żonkil

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Narcyz mos, narcyzm mrz, narcystyczność ż

przym. narcystyczny, narcyzowaty, narcyzowy

przysł. narcystycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-3) łac. narcissus < gr. Νάρκισσος^[2], od Narcyza, postaci z mitologii greckiej

uwagi:

tłumaczenia:

• arabski: (1.1-2) نرجس
• baskijski: (1.1) lilipa, nartziso; (1.2) lilipa, nartziso
• białoruski: (1.1) нарцыс m; (1.2) нарцыс m; (1.3) нарцыс m; (2.1) нарцыс m
• bułgarski: (1.1) нарцис m; (1.2) нарцис m; (1.3) нарцис m
• esperanto: (1.1) narciso; (1.2) narciso
• fiński: (1.1) narsissi
• francuski: (1.1) narcisse m; (1.2) narcisse m; (1.3) narcisse m
• hiszpański: (1.1) narciso m; (1.2) narciso m
• niemiecki: (1.1) Narzissen lm; (1.2) Narzisse ż; (1.3) Narzisse ż; (2.1) Narziss m, Narzisst m
• nowogrecki: (1.1) νάρκισσος m; (1.2) νάρκισσος m
• rosyjski: (1.1) нарцисс m; (1.2) нарцисс m; (1.3) нарцисс m; (2.1) нарцисс m
• ukraiński: (1.1) нарцис m; (1.2) нарцис m; (1.3) нарцис m

źródła: