Metyda (język polski)

wymowa:

IPA: [mɛˈtɨda], AS: [metyda]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) mit. gr. zob. Metis

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Metyda	Metydy
dopełniacz	Metydy	Metyd
celownik	Metydzie	Metydom
biernik	Metydę	Metydy
narzędnik	Metydą	Metydami
miejscownik	Metydzie	Metydach
wołacz	Metydo	Metydy

przykłady:

(1.1) Metyda uchodziła za pierwszą żonę (lub pierwszą kochankę) Zeusa oraz jedną z najstarszych córek Okeanosa i tytanidy Tetydy.

(1.1) Córką Metydy i Zeusa była Atena, narodzona z głowy boga^[1].

(1.1) Za radą Gai Zeus połknął Metydę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) war. Metis; rzad. Przewrotność, Rozsądek, Roztropność

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) bogini

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. Μῆτις (Metis, D. Μήτιδος Metidos) < gr. μῆτις (metis) → mądrość

uwagi:

(1.1) por. Metis • Przewrotność • Rozsądek • Roztropność; zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia grecka

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Metis

źródła: