Kamil (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈkãmʲil], AS: [kãmʹil], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) imię męskie; zob. też Kamil w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Kamil Kamilowie dopełniacz Kamila Kamilów celownik Kamilowi Kamilom biernik Kamila Kamilów narzędnik Kamilem Kamilami miejscownik Kamilu Kamilach wołacz Kamilu Kamilowie - przykłady:
- (1.1) Ten Kamil mieszka w mieście.
- (1.1) Kamilu, na kiedy przypadają twoje imieniny?
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Kamil • brat / kuzyn / wujek / dziadek Kamil • mężczyzna imieniem (o imieniu) Kamil • święty / błogosławiony Kamil • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Kamil • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Kamil • otrzymać / dostać / przybrać imię Kamil • dzień imienin / imieniny Kamila • na Kamila (o dniu)
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kamilowa ż, Kamilówna ż, Kamilostwo lm mos, kamilianin mos, zdrobn. , Kamiluś mos, Mila ż, Milek mos
- przym. kamiliański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. camillus (urodzony z wolnych rodziców)
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) Kamil, Kamilo
- białoruski: (1.1) Каміл m
- esperanto: (1.1) Kamilo
- francuski: (1.1) Camille
- hiszpański: (1.1) Camilo
- łaciński: (1.1) Camillus m
- niemiecki: (1.1) Kamillo m, Camillo m
- rosyjski: (1.1) Камилл m, Камилль m, Камил m, Камиль m
- słowacki: (1.1) Kamil m
- włoski: (1.1) Camillo m
- źródła:
Kamil (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna
Kamil (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.