Halina (język polski)
- wymowa:
- IPA: [xaˈlʲĩna], AS: [χalʹĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) imię żeńskie; zob. też Halina w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Halina Haliny dopełniacz Haliny Halin celownik Halinie Halinom biernik Halinę Haliny narzędnik Haliną Halinami miejscownik Halinie Halinach wołacz Halino Haliny - przykłady:
- (1.1) Trzymam w ręku olbrzymiego ananasa dla panny Haliny i patrzę na brzeg[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pani Halina • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Halina • kobieta imieniem (o imieniu) Halina • święta / błogosławiona Halina • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Halina • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Halina • otrzymać / dostać / przybrać imię Halina • dzień imienin / imieniny Haliny • na Halinę (o dniu)
- synonimy:
- (1.1) zdrobn. Halinka, Hala, Halka, Halcia, Halineczka, Halisia, Halusia
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- przym. Halinowy
- związki frazeologiczne:
- przysłowia: gdy Halina łąki zrosi, rolnik w wodzie siano kosi
- etymologia:
- (1.1) łac. Galena lub gr. γαλήνη (galene) → spokój, cisza[2]
- uwagi:
- zob. też Halina w Wikicytatach
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) Галіна ż
- łotewski: (1.1) Gaļina ż
- rosyjski: (1.1) Галина ż
- słowacki: (1.1) Halina ż
- węgierski: (1.1) Galina
- źródła:
- ↑ Jerzy Szarecki, Ananas (wyd. 1928)
- ↑ Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 235.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.