Fenicjanka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌfɛ̃ɲiˈʦ̑ʲjãŋka], AS: [fẽńicʹi ̯ãŋka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hist. mieszkanka Fenicji
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Fenicjanka Fenicjanki dopełniacz Fenicjanki Fenicjanek celownik Fenicjance Fenicjankom biernik Fenicjankę Fenicjanki narzędnik Fenicjanką Fenicjankami miejscownik Fenicjance Fenicjankach wołacz Fenicjanko Fenicjanki - przykłady:
- (1.1) Wzorem innych królów Salomon stale pomnażał swój harem. Były w nim kobiety różnych ras i religii: Egipcjanki, Moabitki, Ammonitki, Edomitki, Fenicjanki i Hetytki.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Fenicja ż
- forma męska Fenicjanin m
- przym. fenicki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: Fenicjanin
- arabski: (1.1) فينيقية ż
- białoruski: (1.1) фінікійка ż
- bułgarski: (1.1) финикийка ż
- czeski: (1.1) Féničanka ż
- francuski: (1.1) Phénicienne ż
- hiszpański: (1.1) fenicia ż
- nowogrecki: (1.1) Φοίνισσα ż
- rosyjski: (1.1) финикиец ż
- ukraiński: (1.1) фінікійка ż, фінікіянка ż
- źródła:
- ↑ Opowieści biblijne, Zenon Kosidowski, 1963 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.