Fenicja (język polski)

Fenicja (1.1)

szlak handlowy Fenicji (1.1)

wymowa:

IPA: [fɛ̃ˈɲiʦ̑ʲja], AS: [fẽńicʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) hist. geogr. starożytna kraina wschodniego wybrzeża Morza Śródziemnego, obejmująca tereny dzisiejszego Libanu i zachodniej części Syrii; zob. też Fenicja w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Fenicja
dopełniacz	Fenicji
celownik	Fenicji
biernik	Fenicję
narzędnik	Fenicją
miejscownik	Fenicji
wołacz	Fenicjo

przykłady:

(1.1) Libańczycy chętnie odwołują się do tradycji historycznych starożytnej Fenicji.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fenicki mrz, Fenicjanin m, Fenicjanka ż

przym. fenicki

związki frazeologiczne:

etymologia:

prawdop. gr. Φοινίκη < gr. φοινός → purpurowy, od związków handlowych (handel purpurową tkaniną) Grecji z Fenicją^[1].

Niektórzy kojarzą też nazwę z egipskim terminem fnhw^[1].

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Phoenicia
• arabski: (1.1) فينيقيا ż
• azerski: (1.1) Finikiya
• baskijski: (1.1) Fenizia
• białoruski: (1.1) Фінікія ż
• bośniacki: (1.1) Fenicija ż
• bułgarski: (1.1) Финикия ż
• czeski: (1.1) Fénicie
• duński: (1.1) Fønikien n
• fiński: (1.1) Foinikia
• francuski: (1.1) Phénicie ż
• hiszpański: (1.1) Fenicia ż
• interlingua: (1.1) Phenicia
• japoński: (1.1) フェニキア
• nowogrecki: (1.1) Φοινίκη ż
• ormiański: (1.1) Փյունիկիա
• portugalski: (1.1) Fenícia ż
• rosyjski: (1.1) Финикия ż
• słowacki: (1.1) Fenícia ż
• tajski: (1.1) ฟินิเชีย
• turecki: (1.1) Fenike
• ukraiński: (1.1) Фінікія ż
• węgierski: (1.1) Fönícia

źródła: