Eigenname (język niemiecki)
- wymowa:
- lp IPA: [ˈaɪ̯ɡn̩ˌnaːmə]
- wymowa austriacka
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) gram. rzeczownik własny, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Eigenname die Eigennamen dopełniacz des Eigennamens der Eigennamen celownik dem Eigennamen den Eigennamen biernik den Eigennamen die Eigennamen - przykłady:
- (1.1) Die andere offene Subkategorie der Substantive in jeder Sprache bilden die Eigennamen.[2] → Drugą otwartą podkategorię rzeczowników w każdym języku tworzą nazwy własne.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) spec. Onym, Proprium, Nomen proprium, skr. spec. EN
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) Konkretum, Substantiv, Name
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. eigen + Name
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
- ↑ Bartnicka B., Hansen B., Klemm W., Lehmann V., Satkiewicz H., Grammatik des Polnischen, Slavolinguistica 5, München 2004, dostęp 10.01.2021
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.