Bryt (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) hist. członek ludu celtyckiego zamieszkującego Brytanię przed najazdem Anglów i Sasów; zob. też Brytowie w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Bryt Brytowie dopełniacz Bryta Brytów celownik Brytowi Brytom biernik Bryta Brytów narzędnik Brytem Brytami miejscownik Brycie Brytach wołacz Brycie Brytowie depr. M. i W. lm: (te) Bryty - przykłady:
- (1.1) Tego roku Brytowie wysłali do Rzymu prośbę o pomoc przeciwko Piktom, ale nie dostali jej[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) celt
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Brytania ż
- forma żeńska Brytka ż
- przym. brytyjski, brytoński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) (Ancient/Celtic) Briton
- esperanto: (1.1) britono, brito
- niemiecki: (1.1) Briton m, Inselkelte m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.