Bożydar (język polski)

wymowa:

IPA: [bɔˈʒɨdar], AS: [božydar]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Bożydar (imię) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Bożydar	Bożydarowie
dopełniacz	Bożydara	Bożydarów
celownik	Bożydarowi	Bożydarom
biernik	Bożydara	Bożydarów
narzędnik	Bożydarem	Bożydarami
miejscownik	Bożydarze	Bożydarach
wołacz	Bożydarze	Bożydarowie
depr. M. i W. lm: (te) Bożydary

przykłady:

(1.1) Po nocach grał z Bożydarem w szachy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Bożydar • brat / kuzyn / wujek / dziadek Bożydar • mężczyzna imieniem (o imieniu) Bożydar • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Bożydar • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Bożydar • otrzymać / dostać / przybrać imię Bożydar • dzień imienin / imieniny Bożydara

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Bogdar mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. boży + dar

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) Божидар m
• czeski: (1.1) Božidar m
• rosyjski: (1.1) Божидар m
• słowacki: (1.1) Božidar m

źródła: