читати (język ukraiński)

жі́нка чита́є (1.1)

transliteracja:

čitati

wymowa:

чита́ти zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) czytać^[1]

odmiana:

(1.1) ^[2] koniugacja I 

 

bezokolicznik			чита́ти
		liczba pojedyncza		liczba mnoga
	tryb rozkazujący
	1 os.			чита́ймо
	2 os.	чита́й		чита́йте
	czas przyszły
	1 os.	чита́тиму		чита́тимемо, чита́тимем
	2 os.	чита́тимеш		чита́тимете
	3 os.	чита́тиме		чита́тимуть
	czas teraźniejszy
	1 os.	чита́ю		чита́ємо, чита́єм
	2 os.	чита́єш		чита́єте
	3 os.	чита́є		чита́ють
	imiesłów przymiotnikowy czynny
	imiesłów przysłówkowy współczesny		чита́ючи
	czas przeszły
	m	чита́в		чита́ли
	ż	чита́ла
	n	чита́ло
	imiesłów przymiotnikowy przeszły
	imiesłów przymiotnikowy bierny		чи́таний
	forma bezosobowa		чи́тано
	imiesłów przysłówkowy uprzedni		чита́вши

przykłady:

(1.1) Я дуже люблю читати книжки. → Bardzo lubię czytać książki.

(1.1)
Я чита́в - що важли́ві́ше; а
він чита́в усе́ до Я від А
Та наре́шті він спини́вся: а,
ти ощади́ш час свій так, а?^[3] →
 Czytałem - co ważniejsze; a
 on czytał wszystko od Z do A
 I w końcu zatrzymał się: a,
 oszczędzasz swój czas, tak?

(1.1) Одна́, зо́всім ю́на (ма́бу́ть, ще на́віть не па́ні, а па́нночка), чита́ла кни́жку в сап'я́новій опра́ві, раз у раз з неува́жною ціка́вістю погляда́ючи туди́ й сюди́.^[4] → Jedna, całkiem młoda (prawdopodobnie nawet nie pani, a panienka), czytała książkę w safianowej oprawie, raz po raz spoglądając tu i tam z nieuważną ciekawością.

składnia:

kolokacje:

(1.1) чита́ти кни́жку / книжки́ • чита́ти журна́л / журна́ли • чита́ти по́вість / по́вісті • чита́ти вірш / вірші́

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. читання n, читанина ż, читка ż, читанка ż, читальня ż, читалка ż, читач m, читачка ż, читальник m, читальниця ż, читець m, прочитання n

czas. читатися ndk., прочитувати ndk., прочитати dk.

przym. читальний, читацький

związki frazeologiczne:

як по Псалтирю́ чита́ти

etymologia:

uwagi:

źródła: