ślimacznica (język polski)
ślimacznica (1.1)
ślimacznica (1.3)
ślimacznica (1.4)
- wymowa:
- IPA: [ˌɕlʲĩmaʧ̑ʲˈɲiʦ̑a], AS: [ślʹĩmačʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bud. zawój ozdobny na głowicy słupa m.in. w porządku jońskim i korynckim[1]
- (1.2) fiz. w przyrządzie elektrycznym: cewka, szpulka[1]
- (1.3) techn. element konstrukcyjny o kształcie helisy służący do przesuwania czegoś, np. mlewa w młynie, śniegu w pługu śnieżnym
- (1.4) element przekładni ślimakowej o kształcie helisy
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ślimacznica ślimacznice dopełniacz ślimacznicy ślimacznic celownik ślimacznicy ślimacznicom biernik ślimacznicę ślimacznice narzędnik ślimacznicą ślimacznicami miejscownik ślimacznicy ślimacznicach wołacz ślimacznico ślimacznice - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) woluta, wężownica, zawój, zawoik
- (1.3) szneka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ślimak m, ślimaczek m
- czas. ślimaczyć się ndk.
- przym. ślimaczy, ślimakowy, ślimakowaty
- przysł. ślimaczo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zob. też ślimacznica w Wikipedii
- tłumaczenia:
- źródła:
- 1 2
Hasło „ślimacznica” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VI: S-Ś, Warszawa 1900–1927, s. 729.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.