ćwierćwiecze (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) książk. ćwierć wieku, dwadzieścia pięć lat
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ćwierćwiecze ćwierćwiecza dopełniacz ćwierćwiecza ćwierćwieczy[1] celownik ćwierćwieczu ćwierćwieczom biernik ćwierćwiecze ćwierćwiecza narzędnik ćwierćwieczem ćwierćwieczami miejscownik ćwierćwieczu ćwierćwieczach wołacz ćwierćwiecze ćwierćwiecza - przykłady:
- (1.1) Najstarsza szkoła tańca we Włocławku i jedna z pierwszych w regionie obchodzi w tym roku ćwierćwiecze istnienia[2].
- składnia:
- (1.1) ćwierćwiecze + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) dwudziestopięciolecie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. ćwierć + wiek
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) quarter-century
- źródła:
- ↑
Hasło „ćwierćwiecze” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Włocławek: Z każdego zrobią Maseraka? We Włocławku wschodzą gwiazdy do programu You Can Dance!, „Gazeta Pomorska”, 2010-01-13, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.