zwrotnica (język polski)
zwrotnica (1.1)
zwrotnica (1.1)
- wymowa:
- IPA: [zvrɔtʲˈɲiʦ̑a], AS: [zvrotʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) urządzenie służące do zmiany toru pojazdów szynowych
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zwrotnica zwrotnice dopełniacz zwrotnicy zwrotnic celownik zwrotnicy zwrotnicom biernik zwrotnicę zwrotnice narzędnik zwrotnicą zwrotnicami miejscownik zwrotnicy zwrotnicach wołacz zwrotnico zwrotnice - przykłady:
- (1.1) Motorniczy musiał przełożyć zwrotnicę, by wjechać na właściwy tor.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zwrot m, zwracanie n, zwrócenie n, zwrotnik mrz
- czas. zwracać ndk., zwrócić dk.
- przym. zwrotnicowy, zwrotniczy, zwrotny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) turnout, (railroad) switch
- czeski: (1.1) výhybka
- francuski: (1.1) aiguillage m, aiguille ż
- hiszpański: (1.1) aguja ż
- niemiecki: (1.1) Weiche ż
- nowogrecki: (1.1) (σιδηροδρομική) βελόνα ż
- rosyjski: (1.1) (железнодорожная) стрелка ż
- rumuński: (1.1) schimbător
- słoweński: (1.1) kretnica ż
- szwedzki: (1.1) växel w
- węgierski: (1.1) kitérő
- wilamowski: (1.1) banśtȧkja m
- włoski: (1.1) scambio m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.