zol (język polski)

wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. układ koloidalny w postaci cząstek koloidalnych rozproszonych w cieczy lub gazie; zob. też zol w Wikipedii
(1.2) gw. (Górny Śląsk) podłoże, np. chodnik w kopalni[1]
(1.3) gw. (Śląsk Cieszyński) sala taneczna w gospodzie[2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.3) Jak muzykanci zagrali zogrodnika, to wszyscy na zolu tańcowali.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zola ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.3) niem. Saal
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Bożena Cząstka-Szymon, Jerzy Ludwig, Helena Synowiec, Mały słownik gwary Górnego Śląska, cz. I, Leksykon, Katowice 2000 (wydanie drugie poszerzone i poprawione przez Bożenę Cząstkę-Szymon), ISBN 83-913777-0-9.
  2. ↑ Thomas Menzel, Gerd Hentschel, Wörterbuch der deutschen Lehnwörter im Teschener Dialekt des Polnischen, Oldenburg: Bibliotheks-und Informationssystem der Univ, 2003, ISBN 978-3-8142-0857-2.

zol (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
zōl
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) sala
(1.2) przen. sala (publiczność w sali)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. sal << swn. sal, sali, seli << prazachgerm. *sali. por. niem. Saal
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.