zlodowacenie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) geol. okres pokrycia obszaru Ziemi lądolodem; zob. też zlodowacenie w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zlodowacenie	zlodowacenia
dopełniacz	zlodowacenia	zlodowaceń
celownik	zlodowaceniu	zlodowaceniom
biernik	zlodowacenie	zlodowacenia
narzędnik	zlodowaceniem	zlodowaceniami
miejscownik	zlodowaceniu	zlodowaceniach
wołacz	zlodowacenie	zlodowacenia

przykłady:

(1.1) O zlodowaceniach przedczwartorzędowych, w prekambrze, karbonie i permie świadczą resztki utworów lodowcowych (np. tillity), zachowane w osadach w Afryce, Australii czy Ameryce Południowej.^[1]

składnia:

kolokacje:

(1.1) zlodowacenie bałtyckie / hurońskie / Narwi / Nidy / krakowskie / Odry / Odry i Warty / plejstoceńskie / podlaskie / południowopolskie / północnopolskie / północno-wschodniopolskie / Sanu / środkowopolskie / Wisły

synonimy:

(1.1) glacjacja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. lodowacenie n, lodowiec mzw/mrz

czas. lodowacieć ndk., zlodowacieć dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. zlodowacieć + -enie, pol. z- + lodowacenie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) glaciation
• baskijski: (1.1) glaziazio
• hiszpański: (1.1) glaciación ż
• nowogrecki: (1.1) παγετώνας m
• włoski: (1.1) glaciazione ż

źródła: