resztka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈrɛʃtka], AS: [reštka]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zdrobn. od reszta
- (1.2) pozostałość do wyrzucenia
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik resztka resztki dopełniacz resztki resztek celownik resztce resztkom biernik resztkę resztki narzędnik resztką resztkami miejscownik resztce resztkach wołacz resztko resztki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) reszta, pozostałość; reg. śl. ożmytek
- (1.2) śmieć
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. reszta ż
- przym. resztkowy
- związki frazeologiczne:
- tracić resztki sił • gonić resztkami sił
- etymologia:
- pol. reszta + -ka
- uwagi:
- (1.2) zwykle w liczbie mnogiej: resztki
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) remainder, remnant
- esperanto: (1.1) stumpo
- francuski: (1.1) reste m
- hiszpański: (1.1) resto m
- niemiecki: (1.1) Rest m
- rosyjski: (1.1) оста́ток m; (1.2) отхо́д m
- ukraiński: (1.1) рештка ż
- włoski: (1.2) avanzo m, resto m, rimasuglio m, scampolo m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.