ziewać (język polski)

chłopiec ziewa (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈʑɛvaʨ̑], AS: evać], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. ziewnąć)

(1.1) szeroko otwierać usta, wydając charakterystyczny przeciągły odgłos z powodu senności lub znudzenia[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Nie ziewaj tak ostentacyjnie, nie wypada!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński) zioć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ziewnięcie n, ziewanie n, ziew m, wziewanie n, ziewanko n
związki frazeologiczne:
póki jeno człowiek ziewa, wszystkiego się niech spodziewa
etymologia:
prasł. *zěvati
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „ziewać” w: SJP.pl.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.