ziewnięcie (język polski)
ziewnięcie (1.1) psa
.jpg.webp)
ziewnięcie (1.1) dziewczyny
- wymowa:
- IPA: [ʑɛvʲˈɲɛ̇̃ɲʨ̑ɛ], AS: [źevʹńė̃ńće], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ę
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od ziewnąć
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ziewnięcie ziewnięcia dopełniacz ziewnięcia ziewnięć celownik ziewnięciu ziewnięciom biernik ziewnięcie ziewnięcia narzędnik ziewnięciem ziewnięciami miejscownik ziewnięciu ziewnięciach wołacz ziewnięcie ziewnięcia - przykłady:
- (1.1) Nagle wszyscy usłyszeli głośne ziewnięcie.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ziew m, ziewanie n, ziewanko n
- czas. ziewnąć dk., ziewać ndk.
- przym. wziewny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) zívnutí n
- fiński: (1.1) haukotus
- francuski: (1.1) bâillement m
- hiszpański: (1.1) bostezo m
- kurmandżi: (1.1) bawîşk ż
- nowogrecki: (1.1) χασμουρητό n
- tybetański: (1.1) ཧ
- węgierski: (1.1) ásítás
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.